Eigenlijk was het de bedoeling dit blog in het vliegtuig met pen en papier te maken. Helaas was ik te moe en nog voor ik een letter op papier had gezet viel ik in slaap.
Het zou zo moeten gaan, ik vertelde over de eerste keer dat ik haar zag, bij de incheckbalie. Ik stond al in de rij, zij liep net de slalom van lintjes binnen, ik lachte zij lachte. Het oogcontact was daar. Na lange tijd zonder haar te zijn geweest zag ik haar weer bij de gate, de hoop was daar, zou ze hetzelfde vliegtuig nemen? Ik lachte maar eens naar haar, met deze gedachte in me hoofd, ze lachte weer terug! Wat nu? knipogen, nog een keertje lachen, naar haar toe gaan? of niks doen? De laatste was het makkelijkste dus waarom niet, enig nadeel aan het laatste was dat het ook het domste is..
Nu is zij verdwenen, misschien zat ze wel in hetzelfde vliegtuig maar heb ik niet goed genoeg gezocht, misschien zat ze business class? Ach, ze was Française, maar voortaan neem ik altijd een blaadje mee met; naam, E-mail, telefoonnummer, naar het vliegveld, want het is nu al de 2e keer dat dit gebeurd!
Maar 3 maal is scheepsrecht, dus de volgende keer let ik goed op als ik op het vliegveld ben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten